суббота, 18 октября 2008 г.

earring holder wall




Ik ben zuinig op mijn printer-cartridges. Ik vind die dingen duur en ik snap nooit waar ze zich verstoppen in mijn printer. Maar na een lange, lange dienstverlening waren ze nu toch echt op. Ik moest eraan geloven: er moesten nieuwe in de printer. Met een technisch gezicht pakte ik, onder toeziend oog van Dochter-Lief, die mijn technische vaardigheden niet zo hoog inschat, dit in tegenstelling tot mijn stress-level tijdens technische activiteiten, de printer uit zijn schuilplaats en begon aan de operatie. Printer aangesloten. Flitsende knopjes en een waarschuwing dat de cartridges op waren, besprongen mij na het inpluggen van de stekkers. Ik moet bekennen: zoveel technisch vernuft imponeert mij. Maakt mij een beetje bang. Straks hapt ie nog naar me.......... Omdat ie zo'n honger heeft of vanwege ernstige verwaarlozing ofzo.



Met een blik van "doe ik dagelijks" en trillende handen begon ik aan de diverse onderdelen te trekken. De cartridges bevinden zich in de krochten vn mijn printer, daar waar geen mens komen wil. Vervaarlijk flitsend keek de printer mij met een glimmend oog aan. Ik tilde met nonchalance, en meer overmoed dan wijsheid, een deksel op. "Verrek, ik kan ook nog kopieren met dat ding" riep ik uit. Dit was het moment voor Dochter-Lief om een meter dichter naar de deur van haar kamer te schuifelen. Als ik dat al niet weet...........



Al wat ik zag, geen cartridges. Ik had in het instructiebiekje kunnen kijken, maar in dat opzicht ben ik net een vent: instructieboekjes zijn voor mietjes. Na veel gesjor, getrek en gepuf (een bevalling gaat sneller en makkelijker) gaf ik het op. Ik pakte de printer op en bleek (tromgeroffel) een helft in mijn handen te hebben, het andere deel vloog los. Met een standaardje wat uitklapte zodat de bovenste helft niet per ongeluk dicht kan vallen. In mijn geval eerder zodat ik zo meteen dat ding nooit meer dichtkrijg. "kijk eens, OPEN" Dochter-Lief maakte zich op dat moment als een haas uit de voeten. Uit ervaring weet zij dat die zin het begin is van niet veel goeds. Ik was in de krochten.



Ik zag mijn cartridges. Verstopt onder een randje printeromhulsel, maar ik zag ze wel. Printer stond open en in zijn muil het geflonker van de bijna-te-pakken schat. Twee cartridges. Nu heb ik in de loop der jaren een ding geleerd. Als je ergens aan trekt geeft het mee, of breekt het af. Het laatste is een gedeeltelijk meegeven: je hebt het dan ook in je handen, soms zelfs meer dan je wil hebben. Ik blijf een optimist. Onder vervaarlijk kraken gaf het houdertje mee. Ik had ze ........... Bijna.



Het houdertje piepte terug naar zijn verstopplaats. Had ik daar toestemming voor gegeven? Ondertussen gingen er nog meer lichtjes branden. Nu was het tijd voor bruut geweld. Van Keurig-Getrouwde-Vriend geleerd: als het knippert en je je zorgen begint te maken trek je de stekker eruit. Execute. Het houdertje gaf zonder stroom veel makkelijker mee. Iets meer herrie, maar vooruit. (Het klonk eigenlijk alsof het niet de bedoeling was dat je er zo mee omgaat.) Op het plaatje stond hoe ik de cartridges kon bevrijden. Klik, klik en de poorten van de gevangenis vlogen open. In mijn handen twee bevrijdde cartrridges die van puur geluk en opwinding gelijk heftig begonnen te lekken op mijn handen. Nadat ik ze had laten vallen (tweede les van Keurig-Getrouwde-Vriend: als het lekt "drop it like it's hot") zaten niet alleen mijn handen, maar ook de tafel en de printer onder.



Triomfantelijk sta ik nu met met de lege cartridges uit de printer, die mij verdwaasd aankijkt met zijn mond wagenwijd open. De tafel en de printer en mijn handen zijn alle kleuren van de regenboog. Met hier en daar een forse veeg zwart. Wat knap is gezien het feit dat ze volgens de printer helemaal leeg waren. Te oordelen naar de grootte en kleurintensiteit van de vlekken had ik er nog pagina's vol mee kunnen printen. Ik weet niet meer welke stekker waarbij hoort en heb zo juist alle apparatuur-regels gebroken. Ik voel me onoverwinnelijk. Alleen............



Hoe krijg ik dat pokkending straks weer dicht?



- wordt vervolgd -



bulgur wheat, earring holder wall, earring holder uk, earring holder tree, earring holder pierced.



Комментариев нет: